Η ομάδα εκπαιδευτικών "4 κούκλες κι εγώ" προτείνει:
1) Η κούκλα της τάξης
μιλά στα παιδιά για τις γωνιές, τις
ονοματίζει και εξηγεί τους
κανόνες παιχνιδιού σ' αυτές.
2) Η νηπιαγωγός
παίρνει ένα αντικείμενο από κάθε γωνιά και τα βάζει μέσα σε ένα καπέλο. Καλεί
ένα παιδί να πάρει ένα αντικείμενο από το καπέλο, χωρίς να βλέπει και του ζητά
να βρει σε ποια γωνιά ταιριάζει. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι να
"πάνε" όλα τα αντικείμενα από το καπέλο στις γωνιές τους.
3) "Μάντεψε ποια γωνιά έχω στο μυαλό μου" Η
νηπιαγωγός καλεί ένα νήπιο( γιατί ήδη γνωρίζει τις γωνιές) να βάλει στο μυαλό
του μια γωνιά της τάξης. Στη συνέχεια ένα παιδί, όποιο θέλει, θα περπατήσει
μέσα στην τάξη για να βρει τη γωνιά που έχει βάλει στο μυαλό του το νήπιο. Η
βοήθεια στο παιδί που ψάχνει δίνεται από το νήπιο: όσο πιο πολύ πλησιάζει στη
σωστή γωνιά το ένα παιδί, τόσο πιο δυνατά χτυπά το άλλο παιδί παλαμάκια και
όσο περισσότερο απομακρύνεται από τη
γωνιά, τόσο τα παλαμάκια ακούγονται λιγότερο.
4) Η νηπιαγωγός έχει σε καρτέλες εικόνες από τις γωνιές της
τάξης. Κολλά μια καρτέλα σε λωρίδα χαρτονιού, τη συρράπτει και τη φορά στο
κεφάλι ενός παιδιού. Τα άλλα παιδιά κάθονται απέναντι και προσπαθούν να
εξηγήσουν λεκτικά στο παιδί που φορά τη λωρίδα με την εικόνα χωρίς να την βλέπει, τι δείχνει η εικόνα.
5) Η νηπιαγωγός λέει
το παρακάτω τραγουδάκι, συνοδεύοντάς το μ' ένα κρουστό οργανάκι:
Τρέχω, τρέχω μες στην τάξη,
μια γωνιά ψάχνω να βρω,
πώς τη λένε, πώς τη λένε,
ακούστε τώρα να σας πω.
Όσο η νηπιαγωγός
τραγουδά, μια ομάδα παιδιών τρέχει στην τάξη και όταν το τραγούδι τελειώσει, η
νηπιαγωγός λέει το όνομα μιας γωνιάς και τα παιδιά πηγαίνουν στη γωνιά που
άκουσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου