Translate

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Kαλή Χρονιά και Ευλογημένη


Άλλο ο Santa Claus κι άλλο ο Αϊ-Βασίλης


Κ.Γ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Μετά το έλατο, βασικό στοιχείο της λεγόμενης «μαγείας των Χριστουγέννων», είναι και ο… στρουμπουλός Σκανδιναβός γέρος με την ολόλευκη γενειάδα, τα κόκκινα ρούχα (γιατί άραγε;), τα έλκηθρα με τα δώρα και το πλατύ χαμόγελο, ο αποκαλούμενος κι αυτός… Αϊ-Βασίλης!
Πρόκειται για ένα τέλεια κατασκευασμένο κοινωνικό ψέμα, καθαρά δυτικής προέλευσης κι αυτό, με βάση το οποίο ισοπεδώνονται παραδόσεις, αξίες, αλλά και μεγάλα ή και ιερά πρόσωπα των λαών, όπως ο Μέγας Βασίλειος, για κλασικό παράδειγμα ενός εξωτικού προσώπου μιας εξωτικής (όπως κάποιοι θέλουν να είναι) εορτής! Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους…  
Ο Άγιος Βασίλειος της Ορθοδοξίας:
➢ Είναι λεπτός, ολιγαρκής, ασθενικός, με μακριά μαύρη γενειάδα, αφού δεν πρόλαβε να γεράσει (έφυγε σε ηλικία 49 ετών) και γενικά πρόσωπο της άσκησης κι όχι ευτραφέστατος, με προτεταμένη κοιλιά, ροδοκόκκινα μάγουλα, γαλανομάτης και πονηρός γέρος.
➢ Είναι Μέγας Πατέρας της Εκκλησίας, ιδεώδης και στοργικός Ποιμενάρχης της, οργανωτής του μοναχικού βίου, αδαμάντινη ψυχή, όντως Άγιος, ταπεινός υπηρέτης του Χριστού, με απέραντη αγάπη σ’ Αυτόν και την Εκκλησία Του, για την οποία αγωνίστηκε μέχρι τέλους κι ήρθε σε ρήξη με τους αιρετικούς, αλλά και τις τότε κοσμικές εξουσίες, κατατροπώνοντάς τους με την αγιότητα της ζωής του και τη δύναμη του πνεύματός του και όχι… 
➢ Ποτέ του δεν μοίρασε δώρα στα παιδιά, αλλά τους έδινε πάντοτε την απέραντη αγάπη του, τα διαχρονικά αγαθά της παιδείας και την αρχιερατική ευλογία του και τώρα που βρίσκεται μετά των Αγίων μεσιτεύει και παρακαλεί τον Θεό γι’ αυτά, ιδιαίτερα δε όταν τον επικαλούνται, κι όχι μια φορά τον χρόνο τα εφήμερα!
➢ Δεν πετάει με έλκηθρα και ταράνδους στον αέρα, πράξη μαγική, αλλά καταπολεμά και με τα συγγράμματά του όλες τις μαγικές και αποκρυφιστικές πρακτικές, όπως την αστρολογία, τη μαντική, την οιωνοσκοπία κ.λπ.!
Αναμφισβήτητα ο Άγιος Βασίλειος της Εκκλησίας υπήρξε σε όλα του Μέγας και γι’ αυτό το τροπάριό του λέγει πως «ο λόγος του ακούστηκε σε όλη την οικουμένη, δογμάτισε θεοπρεπώς, τράνωσε τη φύση των όντων (μέσα από τις ομιλίες του για τη δημιουργία του κόσμου, την αποκαλούμενη «Εξαήμερο») κι έβαλε σε τάξη τα ήθη των ανθρώπων», εκεί που ο άλλος θέλει να τα βάλει (με τον καταναλωτισμό και το μπούχτισμά μας με την ύλη) σε πλήρη αταξία! 

Τα κάλαντα της σκλαβιάς

Γ. Βερίτη

Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει
και σβήνεται και χάνετ' ο παλιός. 
Μαζί του να σβηστούνε κι όλοι οι πόνοι,
το δάκρυ μας, η λύπη, ο στεναγμός.

Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει
και λάμπει ο σκοτισμένος ουρανός. 
Μ' ελπίδες ο Θεός να τον χρυσώνει
και νάν' ευτυχισμένος και καλός.

Ελάτε, να γυρίσουμε και πάλι
στην πίστη του Χριστού σαν αδελφοί,
κι ο χρόνος ο καινούριος θα μας βγάλει
στης δόξας την ολόφωτη κορφή.

Χριστέ, μεγαλοδύναμε Θεέ μας, 
Χριστέ, γεμάτε αγάπη και στοργή,
χαρούμενο το χρόνο χάρισέ μας
και στείλε την ειρήνη Σου στη γη!

Η Ομάδα Αγάπης στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο Παίδων


Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Νύχτα Χριστουγεννιάτικη (Γ. Δροσίνης)


Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη
λυγούν τα πόδια
και προσκυνούν γονατιστά στη φάτνη τους
τα άδολα βόδια.

Κι ο ζευγολάτης ξάγρυπνος θωρώντας τα
σταυροκοπιέται
και λέει με πίστη απ' της ψυχής τ' απόβαθα
Χριστός γεννιέται!

Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη
κάποιοι ποιμένες
ξυπνούν από φωνές ύμνων μεσούρανες
στη γη σταλμένες.

Κι ακούοντας τα Ωσαννά απ΄ αγγέλων στόματα
στον σκόρπιο αέρα
τα διαλαλούν σε χειμαδιά λιοφώτιστα
με την φλογέρα.

Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη
ποιος δεν το ξέρει
των μάγων κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα
λάμπει το αστέρι.

Κι όποιος το βρει μες στ΄ άλλα αστέρια ανάμεσα
και δεν το χάσει,
σε μια άλλη Βηθλεέμ ακολουθώντας το
μπορεί να φτάσει.

Είδα χτες το βράδυ στ' όνειρό μου

 (Τέλλος 'Αγρας)
Είδα χτες το βράδυ στ' όνειρό μου,
το γεννημένο μας Χριστό,
τα βόδια επάνω του εφυσούσαν,
όλο το χνώτο τους ζεστό.

Το μέτωπό του ήταν σαν ήλιος,

και μέσα η φάτνη η φτωχική,
άστραφτε πιο καλά από μέρα,
με κάποια λάμψη μαγική.


Στα πόδια του έσκυβαν οι Μάγοι,
κι' έμοιαζε τ' άστρο από ψηλά,
πως θα καθίσει σαν κορώνα,
στης Παναγίτσας τα μαλλιά.


Βοσκοί πολλοί και βοσκοπούλες,
τον προσκυνούσαν ταπεινά,
ξανθόμαλλοι άγγελοι εστεκόνταν,
κι' έψελναν γύρω του «ωσαννά».


Μα κι' από αγγέλους κι' από μάγους,
δεν ζήλεψα άλλο πιο πολύ,
όσο της Μάνας Του το στόμα,
και το ζεστό - ζεστό φιλί

   

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Ένα αλλιώτικο Δένδρο


Σε
όσους
τους αρέσει ο
ύπνος, αλλά ξυπνούν
πάντα με καλή διάθεση,
όσους χαιρετούν ακόμη με ένα φιλί,
 όσους δουλεύουν πολύ, αλλά δεν ξεχνούν

το νόημα της ζωής,
όσους κολλάνε στην κίνηση
και βρίσκουν ευκαιρία να τηλεφωνήσουν σε φίλους,
 όσους κλείνουν την τηλεόραση για να πουν δυο κουβεντούλες,

όσους
είναι ευτυχισμένοι ακόμη και όταν καταφέρνουν τα μισά, όσους τραγουδούν
δυνατά κι ας μην έχουν καλή φωνή,
 όσους τα βλέπουν μαύρα μόνο όταν είναι σκοτάδι,
 όσους έχουν τον ενθουσιασμό ενός παιδιού και την ωριμότητα ενός μεγάλου,
 όσους έχουν καταλάβει ότι δεν αγοράζονται όλα με το χρήμα,
 όσους δεν περιμένουν τα Χριστούγεννα
για να 
γίνουν
καλύτεροι άνθρωποι,
αλλά προσπαθούν ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!!

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Τα πιο περίεργα χριστουγεννιάτικα δέντρα!


1. Με χάρτινες αυγοθήκες!
perierga.gr - Τα πιο περίεργα χριστουγεννιάτικα δέντρα!
* Σημαντική λεπτομέρεια: Οι μερίδες γάλακτος εν είδει στολιδιών.
2. Αιωρούμενο δέντρο!
perierga.gr - Τα πιο περίεργα χριστουγεννιάτικα δέντρα!
* Μονόχρωμες μπάλες δεμένες σε πετονιά.
3. Με διάφορα ρολά χαρτιού
perierga.gr - Τα πιο περίεργα χριστουγεννιάτικα δέντρα!
* Τα μεγάλα πολύχρωμα κουμπιά κάνουν τη διαφορά!
4. Δέντρο-σκάλα!
perierga.gr - Τα πιο περίεργα χριστουγεννιάτικα δέντρα!
* Λαμπάκια και στη θέση του αστεριού μια… μεταλλική σπάτουλα.
5. Δέντρο-βιβλιοθήκη!
perierga.gr - Τα πιο περίεργα χριστουγεννιάτικα δέντρα!
* Τα βιβλία τοποθετούνται ανά χρώμα στα ράφια σε σχήμα δέντρου.
6. Με ανοιγμένα τα βιβλία… καθ’ ύψος!
perierga.gr - Τα πιο περίεργα χριστουγεννιάτικα δέντρα!
* Απαραίτητο συμπλήρωμα, τα λαμπάκια στο εσωτερικό.
7. Με πολύχρωμους φελλούς
perierga.gr - Τα πιο περίεργα χριστουγεννιάτικα δέντρα!
* Με οικολογική και… οινογευστική διάθεση!
8. Με κλαδιά δέντρων
perierga.gr - Τα πιο περίεργα χριστουγεννιάτικα δέντρα!
* Για τους οικολόγους με minimal διάθεση
9. Μουσικό δέντρο
perierga.gr - Τα πιο περίεργα χριστουγεννιάτικα δέντρα!
* Σελίδες από μουσικά τετράδια σε σχήμα δέντρου
10. Με κουμπιά και ραφτικά είδη
perierga.gr - Τα πιο περίεργα χριστουγεννιάτικα δέντρα!
* Ό,τι κουμπί μπορείτε να φανταστείτε, ακόμη και της γιαγιάς…
11. Το δέντρο της… γαστρονομίας!
perierga.gr - Τα πιο περίεργα χριστουγεννιάτικα δέντρα!
* Κατά προτίμηση με μπρόκολο και μικρά ντοματάκια… στα κλαδιά. Το καρότο δίνει επιπλέον χρώμα.
12. Χαλαρωτικό δέντρο
perierga.gr - Τα πιο περίεργα χριστουγεννιάτικα δέντρα!

 

http://perierga.gr/

Τα πιο παράξενα Χριστουγεννιάτικα Δένδρα



Σάο Πάολο, Βραζιλία

Όρος Ιντζίνο, Ιταλία

Κουάνας, Λιθουανία

Βενετία, Ιταλία

Λισαβόνα, Πορτογαλία

Αμερικάνικο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, Νέα Υόρκη

Τόκιο, Ιαπωνία
Ρεπορτάζ-Κείμενο: Ανθή Παρασκευοπούλου

12 τρόποι για να εξασφαλίσεις την καταστροφή του παιδιού σου

* Από μικρό να μην του αρνείστε τίποτα. Δίνετε του ό,τι επιθυμεί, ό,τι ζητάει, ιδίως όταν πεισματώνει και κλαίει. Έτσι θα μεγαλώσει και θα πιστεύει πως οι άλλοι του οφείλουν τα πάντα, πως έχει μόνο δικαιώματα. 
* Όταν αρχίσει να ξεστομίζει βρισιές, εσείς να γελάτε. Έτσι θα του δώσετε να καταλάβει ότι είναι πολύ έξυπνο! 

* Μην του λέτε ποτέ: "Αυτό είναι κακό!". Έτσι λένε μόνο τα παλιά μυαλά. Όταν αργότερα συναντήσει στη ζωή του δυσκολίες και θα υποστεί το κακό, τότε θα έχει την βεβαιότητα πως η κοινωνία είναι που το αδικεί. 


* Μαζεύετε εσείς ο,τι παρατάει εδώ κι εκεί -βιβλία, ρούχα, παπούτσια... μην του πείτε ποτέ :"Μάζεψε τα, βάλ' τα στη θέση τους". Έτσι θα πιστέψει πως η μάνα είναι δούλα του, και πως για όλα είναι υπεύθυνοι πάντα οι άλλοι. 



* Αφήστε το να βλέπει τα πάντα (προπαντός στην τηλεόραση ) και να διαβάζει τα πάντα, χωρίς ποτέ να το καθοδηγείτε. Το παιδί σας είναι ατσίδα και ξέρει να διακρίνει! Η μόρφωσή του θα γίνει έτσι πολύ πλατιά

* Μην του δίνετε καμιά πνευματική αγωγή. Να κοροϊδεύετε μπροστά του την πίστη, την Εκκλησία, τούς παπάδες κι εκείνους που τούς ακολουθούν. Όταν το παιδί μεγαλώσει , "θα διαλέξει από μόνο του". 

* Δίνετε του μπόλικο χαρτζιλίκι για να μην νιώθει κατώτερο από τούς άλλους και "να μην στερηθεί ο,τι στερηθήκατε εσείς". Όταν μεγαλώσει, θα είναι βέβαιο πως την αξία στον άνθρωπο τη δίνει το χρήμα, αδιάφορο πως αποκτήθηκε. 

* Μην του λέτε ποτέ: "Κανε αυτό" η "Μην κάνεις εκείνο", γιατί έτσι το καταπιέζετε , δεν σέβεστε την ελευθερία του και την προσωπικότητά του. Μπορεί μάλιστα να του δημιουργήσετε... ψυχικά τραύματα! Όταν μεγαλώσει , θα νομίζει πως η ζωή είναι μόνο να διατάζεις, ποτέ ν' ακούς. 

* Να τσακώνεστε, να βρίζεστε, να προσβάλλετε ο ένας τον άλλον μπροστά του χωρίς ντροπή. (Μην ανησυχείτε, έτσι δεν θα του δημιουργήσετε ψυχικά τραύματα!). Αργότερα, όταν παντρευτεί, θα του φαίνεται φυσικό να κάνει τα ίδια. 


* Να παίρνετε πάντα το μέρος του μπροστά στους δασκάλους και τούς γείτονες. Μην πιστεύετε ποτέ ότι "το αγγελούδι σας" μπορεί να κάνει αναποδιές και ατιμίες. Βρίστε εκείνους που φιλικά και καλοπροαίρετα σας αναφέρουν κάτι σχετικό. Είναι συκοφάντες και ζηλιάρηδες. 

* Όταν θα πάτε στο αστυνομικό τμήμα, όπου το μάζεψαν γιατί έκλεψε η γιατί πήρε ναρκωτικά, φωνάξτε δυνατά μπροστά σε όλους ότι είναι ένα παλιόπαιδο, ένας αλήτης, ότι θυσιαστήκατε για το καλό του αλλά δεν μπορέσατε ποτέ να το συμμαζέψετε. Έτσι εσείς θα βγείτε καθαροί.

* Ετοιμαστείτε για μια ζωή γεμάτη πόνο και τύψεις. Θα την έχετε. 

(Από το βιβλίο "Μητέρα πρόσεχε!",  εκδ. Ιεράς Μονής Παρακλήτου,  Ωρωπός Αττικής 1999.)

Οι κανόνες του καβγά μπροστά στα παιδιά!



Ελάχιστοι γονείς μπορούν να υποστηρίξουν ότι δεν έχουν καβγαδίσει μεταξύ τους ποτέ μπροστά στα παιδιά τους. Μικροί ή μεγαλύτεροι, οι καβγάδες είναι μερικές φορές αναπόφευκτοι. 

Πρέπει τα παιδιά να είναι μάρτυρες;

Οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των γονιών μπροστά στα παιδιά καλό είναι να αποφεύγονται. Ωστόσο επειδή αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, υπάρχουν κάποια πράγματα που οι γονείς πρέπει να έχουν υπόψη τους όταν τους παρακολουθούν τα παιδιά. Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος, συγγραφέας Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει:

1. Καβγαδίστε με σεβασμό! Οι γονείς αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά τους ακόμα και στον τρόπο που καβγαδίζουν και λύνουν τις διαφορές τους. Αυτό σημαίνει ότι όταν καβγαδίζετε μπροστά στα παιδιά σας, αποκλείστε χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, σκληρότητα, απρεπείς χαρακτηρισμούς, σαρκασμό, επιθετικότητα που να εκφράζεται με κινήσεις ή εκφράσεις απειλητικές και κυρίως απειλές ή εκφοβισμό του ενός από τον άλλον.

2.Μην κλείνετε την πόρτα κάθε φορά που καβγαδίζετε μεταξύ σας. Ο καβγάς και η διαφωνία κάποιες στιγμές είναι μια υγιής έκφραση μιας υγιούς σχέσης και τα παιδιά πρέπει να λαμβάνουν το μήνυμα ότι δεν είναι όλα βγαλμένα από κάποιο ροζ συννεφάκι των καρτούν. 

3.Εάν αισθάνεσαι ότι οδηγείσαι από τη διαφωνία στο να πεις κάτι για το οποίο θα μετανιώσεις ή δεν το εννοείς, πάρε μια βαθιά ανάσα, μέτρα μέχρι το 10 ώσπου να καταλαγιάσεις, γράψε κάπου το πώς αισθάνεσαι και σε κάποια ήρεμη στιγμή συζήτησε για αυτά τα αισθήματα. 

4.Απαγορεύεται να λέτε μεταξύ σας ότι θα χωρίσετε, ότι δεν πάει άλλο, "αυτό ήταν ως εδώ" και άλλες παρόμοιες εκφράσεις που εκστομίζετε πάνω στην ένταση, αλλά μετά ενδεχομένως εσείς τις ξεχνάτε, στα παιδιά σας όμως μένουν χαραγμένες μέσα στη σκέψη τους και τους δημιουργούν ανασφάλεια.

5. Αντί για "εσύ" χρησιμοποίησε το "εγώ". Συνήθως στους καβγάδες έχουμε την τάση να κατηγορούμε τον άλλο και να ακούγεται η αντωνυμία "εσύ" ("Εσύ δεν με ακούς!" "Εσύ φταις" κ.ο.κ.). Προσπαθήστε να αλλάξετε σαν γονείς αυτή την τακτική, ειδικά όταν σας ακούνε τα παιδιά. Προτίμησε να πεις κάτι του τύπου "Είμαι θυμωμένος αυτή τη στιγμή, άσε με να ηρεμήσω λίγο και το συζητάμε". Αυτό θα δείξει στα παιδιά σου ότι προσπαθείς να διαχειριστείς τα αισθήματά σου και ότι χρειάζεσαι χρόνο για να τα επεξεργαστείς. Επίσης δίνεις το μήνυμα στη σύντροφό σου ότι δεν αποφεύγεις τον καβγά και ότι το πρόβλημα θα λυθεί, όταν και οι δύο είστε ήρεμοι ή δεν ακούν τα παιδιά.

5. Είναι πολύ σημαντικό να δείξετε στα παιδιά ότι η κατάληξη ενός καβγά είναι η συμφιλίωση και η επίλυση των διαφορών. Έτσι καταλαγιάζουν τα αισθήματα ανησυχίας, ότι η μαμά και ο μπαμπάς έχουν πρόβλημα. Γι' αυτό κάθε καβγάς πρέπει να καταλήγει σε συγχώρεση, αγκαλιές και φιλί, ώστε να καθησυχαστούν τα παιδιά από τυχόν απορίες ή φόβους που τους δημιουργήθηκαν. Μη ξεχνάτε ότι τους δίνετε μαθήματα για τον τρόπο διαχείρισης της σχέσης με τους φίλους τους.

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

11 Δεκεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού


Από την Κένυα στο Κεντάκι και από τα σκουπίδια σε ροζ δωμάτια. Παιδιά από όλο τον κόσμο, διαφορετικές κουλτούρες και κοινωνικές τάξεις, όλα μαζί κάτω από το φακό του φωτογράφου James Mollison. Το βιβλίο του ονομάζεται "Where Children Sleep".


Δείτε πως ζουν και κοιμούνται 10 παιδιά του κόσμου

scribd.com
Ο φωτογράφος James Mollison έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο για να γνωρίσει διαφορετικούς πολιτισμούς και να καταγράψει με τη μηχανή του πώς ζουν τα παιδιά σε όλες αυτές τις διαφορετικές χώρες. Κατέγραψε εικόνες των παιδιών και το χώρο του υπνοδωματίου τους. Οι εικόνες αυτές που κατέγραψε τυπώθηκαν σε ένα βιβλίο με τίτλο "Όταν τα παιδιά κοιμούνται". Η εικόνα μεταξύ των παιδιών από διαφορετικές χώρες για το πώς ζουν κάθε μέρα τη ζωή τους είναι σοκαριστική. Κάθε παιδί αξίζει ένα ζεστό και όμορφο σπίτι για να μεγαλώσει αλλά πολλές φορές αυτό δεν ισχύει όπως θα δείτε στις φωτογραφίες παρακάτω.         
Ο Mollison γεννήθηκε στην Κένυα αλλά μεγάλωσε στην Αγγλία, και τώρα εργάζεται στην Ιταλία. Με το φακό της μηχανής του ήθελε να κάνει τα άλλα παιδιά του κόσμου να έχουν επίγνωση της ανισότητας που συμβαίνει γύρω μας. Αν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι σε αυτόν τον κόσμο, πρέπει να αρχίσουμε από τα παιδιά μας. Κάτι παρόμοιο έγινε από έναν δάσκαλο που ήθελε τα παιδιά να πουν τις οδυνηρές ιστορίες τους, ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν να ακούσουν γι' αυτές και να είναι περισσότερο ενήμεροι.

Indira (7) απο το Nepal.
Μοιράζεται το μοναδικό στρώμα με τα τρία αδέλφια της. Από την ηλικία των 3 ετών εργάζεται σε λατομείο με γρανίτη και ταυτοχρόνως πηγαίνει σχολείο. Όταν μεγαλώσει ονειρεύεται να γίνει χορεύτρια.
Kaya (4) απο το Tokyo, Japan.
Ζει με τους γονείς της σε ένα μικρό διαμέρισμα στο οποίο έχει πολλά φορέματα παλτό και παιχνίδια. Ονειρεύεται να γίνει cartoonist όταν μεγαλώσει...


Dong (9) απο south-west China.
Μοιράζεται το δωμάτιο με την οικογένεια του, αγαπάει το τραγούδι και το γράψιμο, και τα απογεύματα μετά τα μαθήματα του συνηθίζει να βλέπει τηλεόραση Όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει αστυνομικός.


Joey (11) απο το Kentucky, USA.
Όταν ήταν 7 χρονών σκότωσε το πρώτο του ελάφι. Απολαμβάνει να πηγαίνει για κυνήγι με τον πατέρα του και έχει στην κατοχή του δύο κυνηγετικά όπλα και ένα τόξο.


Jasmine (4) απο Kentucky, USA.
Ζει με την οικογένεια της σε ένα αγρόκτημα. Έχει συμμετάσχει σε περισσότερους από 100 διαγωνισμούς ομορφιάς και έχει κερδίσει πολλά βραβεία.


Lamine (12) απο Senegal.
Μοιράζεται αυτό το δωμάτιο με πολλά άλλα παιδιά. Τα κρεβάτια είναι φτιαγμένα πρόχειρα με πέτρες για στηρίγματα. Δουλεύει στα χωράφια καθημερινά από τις 6 το πρωί και τα απογεύματα μελετάει το Κοράνι.


Thais (11) απο Brazil.
Μοιράζεται το υπνοδωμάτιο με την αδελφή της και το σπίτι τους χρησιμοποιείται από συμμορίες της περιοχής για διακίνηση ναρκωτικών. Όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει φωτομοντέλο όπως τα περισσότερα κορίτσια από τη Βραζιλία.


Douha (10) απο West Bank, Palestina.
Ζει σε ένα στρατόπεδο προσφύγων με 11 αδέλφια της, και μοιράζεται δωμάτιο με πέντε αδελφές της. Ο αδελφός της αυτοκτόνησε σε μια επίθεση αυτοκτονίας στο Ισραήλ.


Jamie (9) απο New York.
Ζει σε ένα ρετιρέ της 5ης λεωφόρου. Το όνειρο του είναι να γίνει δικηγόρος όπως ο πατέρας του και γι αυτό το λόγο σπουδάζει σε ένα πολύ διάσημο σχολείο. Παράλληλα κάνει μαθήματα κολύμβησης και τζούντο.


Roathy (8) απο Cambodia.
Το σπίτι του είναι ανάμεσα σε σκουπίδια και κρεβάτι του είναι αυτά τα παλιά ελαστικά αυτοκινήτων. Το μοναδικό γεύμα που λαμβάνει καθημερινά είναι το πρωινό. Κάνει μπάνιο μαζί με δεκάδες άλλα παιδιά σε ένα τοπικό φιλανθρωπικό ίδρυμα και βγάζει τα προς το ζην μαζεύοντας τενεκεδάκια αναψυκτικών και πλαστικά μπουκάλια από τα σκουπίδια τα οποία πουλάει σε εταιρία ανακύκλωσης.



Nantio (15) απο Kenya.
Είναι μέλος της φυλής Rendille. Ζει σε μια σκηνή που είναι κατασκευασμένα από χώμα και πλαστικό. Θέλει να παντρευτεί ένα πολεμιστή Moran αφού πρώτα όμως έχει κάνει περιτομή. Η δουλειά της κάθε μέρα είναι να φροντίζει τις κατσίκες και να κόβει ξύλα.


Ένα άστεγο αγόρι από Rome, Italy.
Σπίτι τους είναι αυτό το στρώμα. Το αγόρι και η οικογένειά του δεν έχουν έγγραφα ταυτότητας, ώστε να μπορούν να πάρουν πραγματικές θέσεις εργασίας. Οι γονείς του καθαρίζουν παρμπρίζ αυτοκινήτων και κανείς δεν έχει μια εκπαίδευση.

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

3 Δεκεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία


Ήταν άνθρωπος


Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς απλώς μια γριούλα. Έσερνε τα βήματά της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι. Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δεν σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα. Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσεξαν τη γριούλα. Μια μητέρα με δυο παιδιά βιάζονταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς. Δεν έδωσαν προσοχή.
Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί, θα έβλεπαν ότι η γριά δεν φορούσε παπούτσια. Περπατούσε ξυπόλητη στον πάγο και το χιόνι. Με τα δυο της χέρια η γριούλα μάζεψε το χωρίς κουμπιά παλτό της στο λαιμό. Φορούσε ένα χρωματιστό φουλάρι στο κεφάλι· σταμάτησε στη στάση σκυφτή και περίμενε το λεωφορείο. Ένας κύριος που κρατούσε μια σοβαρή τσάντα περίμενε κι αυτός στη στάση, αλλά κρατούσε μια απόσταση. Μια κοπέλα περίμενε κι αυτή, κοίταξε πολλές φορές τα πόδια τής γριούλας, δεν μίλησε. 
Ήρθε το λεωφορείο και η γριούλα ανέβηκε αργά και με δυσκολία. Κάθησε στο πλαϊνό κάθισμα, αμέσως πίσω από τον οδηγό. Ο κύριος και η κοπέλα πήγαν βιαστικά προς τα πίσω καθίσματα. Ο άντρας που καθόταν δίπλα στη γριούλα στριφογύριζε στο κάθισμα κι έπαιζε με τα δάχτυλά του. «Γεροντική άνοια», σκέφτηκε. Ο οδηγός είδε τα γυμνά πόδια και σκέφτηκε: «Αυτή η γειτονιά βυθίζεται όλο και πιο πολύ στη φτώχεια. Καλύτερα να με βάλουν στην άλλη γραμμή, της λεωφόρου». Ένα αγοράκι έδειξε τη γριά. «Κοίταξε, μαμά, αυτή η γριούλα είναι ξυπόλυτη». Η μαμά ταράχτηκε και του χτύπησε το χέρι. «Μη δείχνεις τους ανθρώπους, Αντρέα! Δεν είναι ευγενικό να δείχνεις». «Αυτή θα έχει μεγάλα παιδιά», είπε μια κυρία που φορούσε γούνα. «Τα παιδιά της πρέπει να ντρέπονται». Αισθάνθηκε ανώτερη, αφού αυτή φρόντισε τη μητέρα της. 
Μια δασκάλα στη μέση του λεωφορείου στερέωσε τα δώρα που είχε στα πόδια της. «Δεν πληρώνουμε αρκετούς φόρους, για να αντιμετωπίζονται καταστάσεις σαν αυτές;» είπε σε μια φίλη της που ήταν δίπλα της. «Φταίνε οι ...», απάντησε η φίλη της. «Παίρνουν από τους φτωχούς και δίνουν στους πλούσιους». «Όχι, φταίνε οι ...ι», μπήκε στη συζήτηση ένας ασπρομάλλης. Με τα προγράμματα πρόνοιας κάνουν τους πολίτες τεμπέληδες και φτωχούς». «Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να αποταμιεύουν», είπε ένας άλλος που έμοιαζε μορφωμένος. «Αν αυτή η γριά αποταμίευε όταν ήταν νέα, δεν θα υπέφερε σήμερα». Και όλοι αυτοί ήταν ικανοποιημένοι για την οξύνοιά τους που έβγαλε τέτοια βαθιά ανάλυση.
Αλλά ένας έμπορος αισθάνθηκε προσβολή από τις εξ αποστάσεως μουρμούρες των συμπολιτών του. Έβγαλε το πορτοφόλι του και τράβηξε ένα εικοσάρι. Περπάτησε στο διάδρομο και το έβαλε στο τρεμάμενο χέρι της γριούλας. «Πάρε, κυρία, να αγοράσεις παπούτσια». Η γριούλα τον ευχαρίστησε κι εκείνος γύρισε στη θέση του ευχαριστημένος, που ήταν άνθρωπος της δράσης.
Μια καλοντυμένη κυρία τα πρόσεξε όλα αυτά και άρχισε να προσεύχεται από μέσα της. «Κύριε, δεν έχω χρήματα. Αλλά μπορώ να  απευθυνθώ σε σένα. Εσύ έχεις μια λύση για όλα. Όπως κάποτε έριξες το μάννα εξ ουρανού, και τώρα μπορείς να δώσεις ό,τι χρειάζεται η  κυρούλα αυτή για τα Χριστούγεννα». 
Στην επόμενη στάση ένα παληκάρι μπήκε στο λεωφορείο. Φορούσε ένα χοντρό μπουφάν, είχε ένα καφέ φουλάρι και ένα μάλλινο καπέλο που κάλυπτε και τα αυτιά του. Ένα καλώδιο συνέδεε το αυτί του με μια  συσκευή μουσική. Ο νέος κουνούσε το σώμα του με τη μουσική που άκουε. Πήγε και κάθισε απέναντι στη γριούλα. Όταν είδε τα ξυπόλυτα πόδια της, το κούνημα σταμάτησε. Πάγωσε. Τα μάτια του πήγαν από τα πόδια της γιαγιάς στα δικά του. Φορούσε ακριβά ολοκαίνουργια παπούτσια. Μάζευε λεφτά αρκετό καιρό για να τα αγοράσει και να κάνει εντύπωση στην παρέα. Το παληκάρι έσκυψε και άρχισε να λύνει τα παπούτσια του. Έβγαλε τα εντυπωσιακά παπούτσια και τις κάλτσες. Γονάτισε μπροστά στη γριούλα. «Γιαγιά, είπε, βλέπω ότι δεν έχεις παπούτσια. Εγώ έχω κι άλλα». Προσεκτικά κι απαλά σήκωσε τα παγωμένα πόδια και της φόρεσε πρώτα τις κάλτσες κι ύστερα τα παπούτσια του. Η γριούλα τον ευχαρίστησε συγκινημένη.
Τότε το λεωφορείο έκανε πάλι στάση. Ο νέος κατέβηκε και προχώρησε ξυπόλυτος στο χιόνι. Οι επιβάτες μαζεύτηκαν στα παράθυρα και τον έβλεπαν καθώς βάδιζε προς το σπίτι του. «Ποιος είναι;», ρώτησε ένας. «Πρέπει να είναι άγιος», είπε κάποιος. «Πρέπει να είναι άγγελος», είπε ένας άλλος. «Κοίτα! Έχει φωτοστέφανο στο κεφάλι!» φώναξε κάποιος. «Είναι ο Χριστός!» είπε η ευσεβής κυρία. Αλλά το αγοράκι, που είχε δείξει με το δάχτυλο τη γιαγιά, είπε: Όχι, μαμά τον είδα πολύ καλά. Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ». 

(Από την Ξένια Σώντερς)
Πηγή: Ηλεκτρονικό Περιοδικό "Το Γράμμα", Τεύχος 100, σελ. 14