Τα κάλαντα αποτελούν δημοτικά ευχετικά τραγούδια που ψάλλονται εθιμικά κάθε χρόνο κυρίως την παραμονή μεγάλων θρησκευτικών εορτών. Στα παλιά χρόνια τα παιδιά τραγουδούσαν τα κάλαντα το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων, κρατώντας φαναράκια αναμμένα, άλλα φλογέρα ή φυσαρμόνικα και άλλα πάλι μαζί τραγουδούσαν, σαν σε χορωδία.
Τα παιδιά που κατοικούσαν στα νησιά και τις παραθαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας κατασκεύαζαν από χαρτόνι ή τσίγκο καραβάκια στολισμένα με χρωματιστά χαρτιά και φωτάκια.
Στις ορεινές ή ηπειρωτικές περιοχές, τα παιδιά κρατούσαν για φανάρι μια φωτισμένη εκκλησία, που την ονόμαζαν "Αγία Σοφία".
Στις ορεινές ή ηπειρωτικές περιοχές, τα παιδιά κρατούσαν για φανάρι μια φωτισμένη εκκλησία, που την ονόμαζαν "Αγία Σοφία".
Τη στόλιζαν με καμπανάκια και χρωματιστά χαρτιά. Στο εσωτερικό της, που ήταν κενό, έβαζαν ένα κερί ή ένα φαναράκι για να τους φέγγει το δρόμο. Στα χέρια τους κρατούσαν ένα κοφινάκι όπου τοποθετούσαν τα φιλοδωρήματα.
Προσθήκη λεζάντας |
Αλφαβητάριο Τα καλά παιδιά Α΄ Δημοτικού 1950 |
Αναγνωστικόν Β΄ Δημοτικού 1972 |
Αναγνωστικόν Γ΄ Δημοτικού 1967 |
Κάλαντα από εκδήλωση της Δόμνας Σαμίου |
Εκκλησία από χαρτόνι και ξύλο για τα κάλαντα - Μουσείο Μπενάκη |
Εκκλησία για τα κάλαντα - Μουσείο Μπενάκη |
Κάλαντα |
Εκκλησία για τα κάλαντα από ξύλο - Μουσείο Μπενάκη |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου