Κατά την πυρπόληση της Τροίας οι κάτοικοι έφευγαν
πανικόβλητοι παίρνοντας ο καθένας τους ό,τι θεωρούσε πιο
πολύτιμο. Άλλοι τα τρόφιμα, άλλοι το ρουχισμό τους, άλλοι τα
χρυσαφικά τους.
Ένας, όμως, έφευγε μέσα από τις φλόγες φορτωμένος στους ώμους του τον γέροντα πατέρα του. Τον θεωρούσε το πολυτιμότερο που είχε. Την πείρα του και τη σοφία του την μέτραγε σαν θησαυρό ανεκτίμητο.
Η ιστορία κράτησε το όνομά του. Λεγόταν Αινείας. Και η λαϊκή παροιμία είπε:
πανικόβλητοι παίρνοντας ο καθένας τους ό,τι θεωρούσε πιο
πολύτιμο. Άλλοι τα τρόφιμα, άλλοι το ρουχισμό τους, άλλοι τα
χρυσαφικά τους.
Ένας, όμως, έφευγε μέσα από τις φλόγες φορτωμένος στους ώμους του τον γέροντα πατέρα του. Τον θεωρούσε το πολυτιμότερο που είχε. Την πείρα του και τη σοφία του την μέτραγε σαν θησαυρό ανεκτίμητο.
Η ιστορία κράτησε το όνομά του. Λεγόταν Αινείας. Και η λαϊκή παροιμία είπε:
«Να πουλάς χρυσάφι και ν’ αγοράζεις Γέρο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου