“… Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και
πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην
κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο,
στο νηπιαγωγείο.
Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:
Να μοιράζεσαι τα πάντα.
Να παίζεις τίμια.
Να μη χτυπάς τους άλλους.
Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.
Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.
Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.
Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.
Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.
Να κοκκινίζεις.
Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.
Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο,
να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και
να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.
Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.
Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση,
να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.
Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο
μέσα στο δοχείο από φελιζόλ. Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και
το φυτό προς τα πάνω.
πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην
κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο,
στο νηπιαγωγείο.
Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:
Να μοιράζεσαι τα πάντα.
Να παίζεις τίμια.
Να μη χτυπάς τους άλλους.
Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.
Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.
Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.
Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.
Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.
Να κοκκινίζεις.
Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.
Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο,
να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και
να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.
Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.
Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση,
να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.
Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο
μέσα στο δοχείο από φελιζόλ. Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και
το φυτό προς τα πάνω.
Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερς, τα άσπρα ποντίκια, ακόμη κι ο μικρός σπόρος
μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς.
Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο
μεγάλη απ’ όλες: τη λέξη ΚΟΙΤΑ.
Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας,
η αγάπη ...
…Τελικά πρέπει να σας πω πως έχω άδεια παραμυθά. Ενας φίλος μου
μου την έβγαλε και την κρέμασε στον τοίχο, πάνω από το γραφείο μου.
Αυτή η άδεια μού επιτρέπει να χρησιμοποιώ τη φαντασία μου,
για να ξαναβάζω σε σειρά τις εμπειρίες μου και να προωθώ το μύθο,
όσο αυτός εξυπηρετεί κάποια όψη της αλήθειας. Ακόμη περιέχει
το “πιστεύω” ενός παραμυθά:
* Πιστεύω ... Ότι η ελπίδα πάντα θριαμβεύει έναντι της εμπειρίας.
* Οτι το γέλιο είναι η μόνη θεραπεία της θλίψης.
* Και πιστεύω ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από το θάνατο.
Robert Fulghum
μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς.
Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο
μεγάλη απ’ όλες: τη λέξη ΚΟΙΤΑ.
Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας,
η αγάπη ...
…Τελικά πρέπει να σας πω πως έχω άδεια παραμυθά. Ενας φίλος μου
μου την έβγαλε και την κρέμασε στον τοίχο, πάνω από το γραφείο μου.
Αυτή η άδεια μού επιτρέπει να χρησιμοποιώ τη φαντασία μου,
για να ξαναβάζω σε σειρά τις εμπειρίες μου και να προωθώ το μύθο,
όσο αυτός εξυπηρετεί κάποια όψη της αλήθειας. Ακόμη περιέχει
το “πιστεύω” ενός παραμυθά:
* Πιστεύω ... Ότι η ελπίδα πάντα θριαμβεύει έναντι της εμπειρίας.
* Οτι το γέλιο είναι η μόνη θεραπεία της θλίψης.
* Και πιστεύω ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από το θάνατο.
Robert Fulghum
http://www.sxoliotisfysis.gr/nea/1093-osa-pragmatika-
tha-eprepe-na-ksero-ta-ematha-sto-nhpiagogeio
tha-eprepe-na-ksero-ta-ematha-sto-nhpiagogeio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου